ಒಂದಾಗಲಾರೆವು ನಾವು ಎಂದೂ

ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಜೊತೆಯಾಗೆ ಇರುತ್ತೇವೆ
ದಿನ-ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತೇವೆ
ಸೂರ್ಯನ ಎಳೆ ಬಿಸಿಲು, ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಜೊತೆಯಾಗೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಬಗೆ ಬಗೆ ಜನರು ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ನಮ್ಮನ್ನು
ಮಳೆ ಬರುವಾಗ, ಗುಡುಗ ಸದ್ದು ಕೇಳಿ ಬೆದರುವುದಿಲ್ಲ
ಏಕೆಂದರೆ ದಿನ ದಿನ  ಗಡ-ಗಡ ಸದ್ದು ಕೇಳಿ ಆನಂದಿಸೋ ಅಭ್ಯಾಸ ನಮ್ಮದು
ಜೊತೆಯಾಗೆ ಬದುಕುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇವೆ ಸಾವಿನವರೆಗೂ 
ಕಲ್ಲುಗಳ ಸಹವಾಸ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕುರುಚಲು ಗಿಡಗಳ ಸಾಮೀಪ್ಯ
ಮನುಜರಂತೆ ನಾವೂ, ಬದುಕಿನುದ್ದಕ್ಕೂ 
ಎಂದೂ ಒಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸ ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಅರಿಯಲಾರೆವು
ಎಂದೂ ನಮ್ಮತನವ  ಬಿಟ್ಟು ಒಂದಾಗಲಾರೆವು....