ಜಗದೀಶ್ ಕೊಪ್ಪ ಅವರ ನಕ್ಸಲ್ ಇತಿಹಾಸ ಕಥನ, ಎಂದೂ ಮುಗಿಯದ ಯುದ್ಧ ಓದಿದೆ. ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳ ಬಳಿ ಕೂತು, ಪ್ರತೀ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆಯನ್ನಾಲಿಸಿದಂತಾಯ್ತು. ಚಾರು ಮುಜಮ್ದಾರ್, ವೆಂಟಟಾಪು ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ, ಕೊಬಡ್ ಗಾಂಡಿ, ಅನುರಾಧ, ಕೊಂಡಪಲ್ಲಿ ಸೀತಾರಾಮಯ್ಯ ಎಲ್ಲರ ಜೀವನ, ಹೋರಾಟಗಳ ಪರಿಚಯವಿದೆ ಇದರಲ್ಲಿ. ಪ್ರತೀ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನೂ, ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಅಂಕಿ -ಅಂಶಗಳನ್ನು ಕೊಪ್ಪ ಅವರು ಕಲೆ ಹಾಕಿದ ರೀತಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಕಥನದದ್ದುಕ್ಕೂ ಕಾಡುವ ವಿಷಾದವನ್ನು ಕೊಪ್ಪ ಓದುಗರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಕೂಲಿ ಕಾರ್ಮಿಕರ, ಆದಿವಾಸಿಗಳ , ಸಣ್ಣ ಹಿಡುವಳಿದಾರರ , ಗೇಣಿದಾರರ , ಬಡ ರೈತರ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರ ಅಸಹನೆ-ಆಕ್ರೋಶಕ್ಕೂ, ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಿಟ್ಟುಸಿರು - ಕಣ್ಣೀರಿಗೂ ಸಕಾರಣಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ ಈ ಪುಸ್ತಕ. ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಆಯಾಮಗಳಲ್ಲಿ ನಕ್ಸಲರ, ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಧೋರಣೆ, ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿಡುತ್ತದೆ. ಕೇವಲ ನಕ್ಸಲರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಜಮೀನುದಾರರ, ಪೋಲಿಸರ ಹತ್ಯೆಗಳ ಬಗೆಯೂ ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಕೊಪ್ಪ ಅವರು. ಜಿಜ್ಞಾಸೆ, ತರ್ಕ, ವಿವೇಚನೆಗಳಿಗೆ ನಿಲುಕದ ಕೊಲೆಗಳು, ಅಮಾನುಷ ಮುಖಗಳೂ ಪುಸ್ತಕ ಮಡಚಿಟ್ಟ ಮೇಲೂ ಕಾಡುತ್ತವೆ, ಬೊಬ್ಬಿಲಿ ಕಥಾ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಬೊಬ್ಬಿರಿಯುತ್ತದೆ. ಗದ್ದಾರ್ ಹಾಡೂ ಕೇಳಿ ಬರುತ್ತದೆ. ವಿಷಾದದ ನಿಟ್ಟುಸಿರೂ ಹೊರ ಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ. ಕೋಶಿಯ ಜೀವನ ಕಥೆ, ವ್ಯಥೆಯೂ ಮನಸ್ಸ ಹಿಂಡಿತು.
ನಾನೆಂದೂ ನೋಡದ, ತಿಳಿಯದ ಇಂತಹ ಮಾಹಿತಿಗಳ ಕೊಟ್ಟಿದುದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಸರ್
ಪಾವ್ ನ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ತುಂಡು ನಿನಗಾಗಿಯೇ ತೆಗೆದಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಬಾಲ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ. ಸಣ್ಣ ವಾಟಿಯಲ್ಲಿ ನೀರೂ... ಅಲ್ಲ, ನಾ ಮರೆತರೆಡೈನಿಂಗ್ ಟೇಬಲ್ ಹಾದು ಪ್ಯಾಸೇಜು ಮೂಲಕ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದು,‘ ಯಾಕಿವತ್ತು ಏನೂ ಇಟ್ಟಿಲ್ಲ’ ಅನ್ನೋ ತರಹಗುರಾಯಿಸ್ತಾಯಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆ ಇವತ್ತು ಬೆಳಗ್ಗಿಂದ ಸುದ್ದೀನೇ ಇಲ್ಲ! ನಿನ್ನೆ ಇಟ್ಟ ಮೊಳಕೆ ಬರಿಸಿದ ಕಾಳು ಸ್ವಾಹ! ಎಲ್ಲಿ ಹೋದೆಯೋ ? ಇಡೀ ದಿನ ಹೊರಗಿದ್ದ ಪಾವ್ ಬಿಸಿಲಿಗೋ, ಗಾಳಿಗೋ ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತೆ ಕಣೋ, ಬಂದು ತಿನ್ನೋ ಬೇಗ!
ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ, ನೀನಾಗೇ ಬಂದು ಊಟ ತಿಂದು ಹೋಗ್ತೀಯಲ್ಲಾ? ಹೇಗೆ ಇದು ನನ್ನದೇ ಮನೆ ಅಂತ ಗುರುತು ಹಿಡಿಯುತ್ತೀ? ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದ ಸಾಲ ಮರುವಸೂಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೀಯಾ? ಹೌದು, ಅವತ್ತು ನನ್ನ ಪುಟ್ಟನೊಡನೆ ನಡಕೊಂಡು ಬರುವಾಗ ರಸ್ತೆ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಆರಾಮಾಗಿ ನಿಂತು ಎರಡೂ ಕೈಯಲ್ಲಿ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಹಣ್ಣು ತಿಂತ ಇದ್ದವನು ನೀನೇನಾ? ಯಾವ ಹಣ್ಣೋ, ಏನು ಕಥೆಯೋ, ಯಾರೋ ನಿಂಗೆ ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಿನ್ನಬಹುದು ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ?ಅದು ಸರಿ, ನೀವೆಲ್ಲಾ ಒಂದೇ ಥರಾ ಕಾಣ್ತೀರಪ್ಪಾ! ಅದೇ ರೋಮ ಎದ್ದು ನಿಂತ ಗ್ರೇ ಶೇಡ್ ಫರ್ ಮೈ, ಚಿಕ್ಕ ಕಪ್ಪು ಕಣ್ಣುಗಳು, ರಾಮ ಎಳೆದ ಮೂರು ನಾಮ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ! ನಾವೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಹಾಗೆಯೇ ಕಾಣುತ್ತೇವಾ ಮರಿ ? !?
